قمار و پوکر

سلام سلام

به نام او

سه شنبه رفتم کتابفروشی و ساعتها کتاب خوندم......کتاب بده وبستان رو نپسندیدم درحالی که کتابی منطقی بود باید بخانیمش....وکتاب دید اقتصادی جالب بود......منطق شکل گیری و پیشرفت یه اقتصاد......که کاش درزمانی زودتر خواتده بودم

کتاب گرگ وال استریت رو توی برنامه ای گذاشتم

وکتاب تفکر نامطمئن.....

بازهم برنامه های زیادی دارم.....

میخام کلی کتاب بخانم

کلی کلی چیز یاد بگیرم

زندگی قماراست.....درهردست و هرمرحله باید تصمیم بگیریم....در طول یک بازی پوکر ۳۰دست باید بازی کرد و یک دست بازی دوددقیقه طول میکشد و ساعتها بازی میکنیم و درهردست ۱۰۰بارباید تصمیم گرفت....اگر بازیکن بیشتراز حالت عادی زمان (۷۰ثانیه) ببرد تا تصمیم بگیرد حذف میشود......ارزش هرتصمیم زیاد است.....درحدسه خانه سه خابه....درنتیجه بازیکن پوکر باید درتصمیم گیری لحظه ای حرفه ای باشند

باید قادر باشند مقاصد از پیش تعیین شده درمحدوده سرعتی میز بازی اجرا کنند.

تعامل بین تفکرواگاهانه و انعکاسی است......

بازیکنان تفکیک شانس ازمهارت،تمایز سیگناال درست از نادرست ومحافظت ازخود دربرابرنتیجه گرایی رو باید بلد باشند

برای یه بازیکن پوکر حل مسئله چگونگی اجرا از استعداد ذاتی هم مهم تراست

نتواند از تله های رایج در تصمیم گیری اجتناب کند وو به شیوه منطقی بیازماید و احساساتش رو ازتصمیم هاش دور نگه دارد

داشتن همه استعدادهای جهان به کار بازیکن نخاهد آمد

شکست و ازدست دادن......

چیزی که مهمه:توانایی بازی در چهارچوب محدودیت هاست

محدودیت زمانی....رویارویی با عدم اطمینان و عواقب مالی وفوری

...........................................................................................................................

دیگر شکوه و گله وشکایت دردی دوا نمی کند....

دیگر لبخندهای تصنعی و شادی دروغین دلی را نورانی نمیکند....

دیگر سکوت نیز آرامشی ندارد

توی کتاب تفکر نامطمئن از تصمیم گرفتن حرف میزند....تفکرسریع ،کند......صرف انرژی ذهنی .....

ذهن انعکاسی ....ذهن آگاهانه.....

دیگر تعلل فایده ندارد.....صبر دردی دوا نمیکند

دیگر تصمیم نگرفتن و تصمیم گرفتن بحث ما نیست

بحث زمان است .....عمراست.....میگذرد.....۳سال زودتر ......

.........................................................................................................

منطقی آگاهانه نباید وسط جنگل ایستاد به صدای خش خش ها گوش داد تا حیوانی درنده (زمان) ما را ببلعد و تمام کند

...........................................................................................................