قفس

به نام خدایی که نمیدانم چرا پاسخم‌را نمیدهد

اسفند ماه

بخش توانبخشی بود...تموم شد بخشی که روی دارو کمتر تمرکز میکرد و عملا بیماررو به تغییر روش زندگی سوق میداد و باعث میشد که کسی خونه نشین نشه

توی همین ماه هزارویک اتفاق افتاد...

حس کردم بهم توهین شد

اولین بار سوار ماشین یه پسر شدم

غصه خوردم...چاقتررشدم....حس بدبختی درمن چیره شد

وفهمیدم نمیخوام زندگی کنم

نمیفهمم جواب سوالا رو

فروردین

عیدشد چه عیدی....هرسال عید بدترازپارسال....منتظرم منتظر روزی که لبخند باشه فقط....شایدنیاد اما من منتظرم....

راه فرار برام نبود...

تلویزیون خریدیم...همه فیلم ها رو اینترنتی داشت..چه کیفیتی...برگ گل و درخت واقعی بود

دوبار بیشتررگویم نرفتیم...علی به خاطر دوستش مجبور شد به من باج بده و منو بولینگ مهمون کرد...و تنها تررشدم

تصمیم گرفتم ازتنهایی دربیام...ماشین رد هرشب با یه تیپ جدید و قیافه جدید میبردم بیزون....سرگرمی خوبی بود....پسرا دنبالم می افتادن من لایی میکشیدم شیطنت میکردم....جواب سربالا میدادم و کلی میخندیدم

تا دیشب....

دیشب برای اولین بار حس کردم چقدر تنهااااام

چرا باید ایتجوری زندگی کنم؟

وچرا ایتقدر بی سرپناهم؟زندگیم اینقدر داغونه......چرا اینقدر به خودم سخت میگیرم؟

هربار اینو میگفتم بازهم میترسیدم....ازهمه چیز....ازهمه چیز دارم رها میشم...

غصه های گذشته همش جلوی چشامه

مامانم داغونم کرد.....

بی پدری درد بدیه.....من اینوهم میکشم.....دردادمها....دردبچه های سرراهی که میاوردن بیمارستان یا تو بخش زنان رها میشدن

دارم زیر همه این بارغم له میشم.....خسته ام ازهمه دنیااااا....

زیر ارزش های عجیب عریب خودم دفن شدم و نفس نمیکشم....

درک نمیکنم چرا زنده ام؟

میخوام رها بشم رهاتراز هرچیزی

ای کاش یه جرثقیل داشتم همه این بارغم رو برمیداشتم و مینداختم توچاله ای روش هی خاک مبریختم

هی خاک میریختم

شاید ارامش پنهان شده خودش رو نشون میداد اینجوری

خیلی داغون تر شدم.....روزبه روز بدترازدیروز....

دیگه نمیخوام چیزی داستانی رو برای کسی تعریف کنم...

یا بگم چراناراحتم چرا خوشحالم...

چی شد که اینجوری شد...

میشه رها بشم؟میشه این قفس بازشه؟نه اصلا ازبین بره؟

میشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

(:پرواز قاصدک های ذهن ثمر:)...